ای بابا چه دردسری داره این وبلاگ نویسی. ولله من اگه میخواستم لباس کهنمو بفروشم بیشتر ازینا مشتری داشتم. برای تور کردن 4 تا بازدید کننده باید اینقدر این در و اون در بزنی و گردنتو پیش این و اون کج کنی که هیچ گدایی اینجور مایه نمیذاره برای کاسبیش.
الان هم که خواستم توی این موتورهای دیزلی جستجوگر ثبت بشم تا شاید آدمای فرهیخته بیشتری برای بازدید از وبلاگم پیدا کنم، میگه باید هر روز وبلاگتو به روز کنی تا توسط این موتورها جزء وبلاگهای زنده شناسایی بشی!!!!!! این دیگه نوبره! مردم 20 سال توی کما جم نمیخورن جزو موجودات زنده به حساب میان این موتورهای خراب شده بی گوشت و استخون هر روز وبلاگ من آدمیزاد رو چک میکنن ببینن زنده هستم یا نه و علامتش هم نوشتن یه سری اراجیف هر روزه است! خیلی توهین آمیزه! خب معلومه کمیت رو بخوایم ببریم بالا کیفیت میاد پایین و حتی حرفای من که مث درو گوهره هم میشه اراجیف!!!!
خلاصه که تا دو هفته باید یه سری مطلب همینجوری رو از من تحمل کنید. البته گاهی وقتا که بدون فکر مینویسم نویسندگیم بهتر هم میشه!! شاید اونجوری اضطرابم برای جذب مشتری کمتره!
دیگه اینکه خواهش میکنم اگه به وبلاگم سر زدید نظر هم بدید تا من بفهمم این آمار بازدید کننده فقط خودم نیستم، یه عده دیگه هم هستند که یه وقتایی تصادفی گذارشون به وب من خورده و من توی این جزیره تنها نیستم.
دوستون دارم اما اگه نظر بدید بیشتر دوستون دارم
نظرات شما عزیزان: